kim bilebilirdi artık
yüreklerden kaçan o üzgün
güvercinin
İnanç olduğunu...

kim bilebilirdi artık
yüreklerden kaçan o üzgün
güvercinin
İnanç olduğunu...

Güzelliği avuçlarımın arasına aldım, acıydı...

ansızın bir uyku alıp götürecek beni
acının çığlığından boşalacağım

bütün o çılgınlıklardan sonra ah yazık
inanasım gelmiyor, akıllanmışım

yaşamak bir nimettir
hele ki
varlığın, yıllar yıllar sonra kabulleniliyorsa

Ben nereden geliyorum?
Anneme dedim ki: "bitti artık!"
Hep düşündüğünden önce gerçekleşir olacak olan

Ben nereden geliyorum?
Anneme dedim ki: "bitti artık!"
Hep düşündüğünden önce gerçekleşir olacak olan

Uçmayı anımsa
Kuş ölümlüdür

Ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum
Ben bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum